Οδηγός επιβίωσης για έναν επίδοξο «κυνηγό φαντασμάτων»

(check the previous blog entry for an English version)

Έχεις παρακολουθήσει πολλά επεισόδια από ξένα τηλεποπτικά ριάλιτι σόου με έρευνες του παραφυσικού, σε έχει ιντριγκάρει πολύ η ατμόσφαιρα αγωνίας και μυστηρίου κι επιθυμείς να γευτείς αυτό το συναίσθημα σε μια αληθινή περιπέτεια, πιστεύεις πως έχεις αυτό που χρειάζεται, και θέλεις λοιπόν να γίνεις ένας «κυνηγός φαντασμάτων»!  Για να πούμε την αλήθεια, μου είναι μάλλον ευχάριστο να βλέπω γενναίους ανθρώπους που δεν χλωμιάζουν στη σκέψη και μόνο μιας συνάντησης με «φαντάσματα» (-άλλωστε ακόμα κι αν τα πράγματα σοβαρέψουν αρκετά, κανείς δεν πρόκειται να σε κριτικάρει για εκείνο το αντανακλαστικό τίναγμα, ή το πολύ-πολύ την κραυγή που θα σου ξεφύγει μπροστά στην κάμερα, όπως έχεις δει να συμβαίνει και στους έμπειρους ερενυητές, σ’ εκείνα τα τηλεοπτικά σόου που σου τράβηξαν το ενδιαφέρον). Και τέλος πάντων, φαίνεται τόσο δύσκολο αυτές τις μέρες να βρεθεί κάποιο αξιοπρεπές χόμπι που να μπορεί να σε τραβήξει απ’ την οθόνη του υπολογιστή (-αν ωστόσο είσαι εθισμένος στους υπολογιστές, ίσως να μην ήταν και τόσο κακή ιδέα να ξεκινούσες μια μικρή εκπαίδευση μ' ένα παιχνίδι προσομοίωσης, όπως το The Lost Crown του συνονόματου, Jonathan Boakes). Όχι, πρόβλημα σίγουρα δεν υπάρχει, όμως το να βγεις για μια πραγματική εξωτερική έρευνα, ίσως να μην είναι τόσο μικρό βήμα όσο φαίνεται. Ίσως να χρειάζεται κάτι περισσότερο από την απλή αγορά ενός κιτ «κυνηγού φαντασμάτων» απ’ το διαδίκτυο και την είσοδο σ' εκείνο το παλιό, ανατριχιαστικό σπίτι της γειτονιάς που όλοι αποκαλούν «στοιχειωμένο»... Αυτό τουλάχιστον ελπίζω να καταλάβεις αφού θα έχεις ολοκληρώσει την ανάγνωση των ακόλουθων συμβουλών που συνοδεύονται με παραδείγματα από την αληθινή ζωή, σαν μικρά μαθήματα, που είναι καλύτερα να διδάσκονται εκ των προτέρων, για την αποφυγή μιας κατάστασης που μπορεί να γίνει αρκετά ντροπιαστική, αν όχι επικίνδυνη...

Καταρχήν, εκείνο που χρειάζεται να έχει κανείς είναι το κατάλληλο θεωρητικό υπόβαθρο. Η πίστη σε «πνεύματα», «δαιμόνια» και άλλους μυστηριώδεις κατοίκους του αόρατου κόσμου υπήρχε από την αρχαιότητα, και μέσα σ' αυτό το διάστημα έχει μαζευτεί μια πολύ μεγάλη σχετική βιβλιογραφία, επομένως, αν πράγματι θέλεις να ερευνήσεις τέτοιες, ή άλλες πτυχές του «παραφυσικού», ξεκίνα το διάβασμα α-μέ-sos! Σίγουρα δεν πρόκειται να βρεις ξεκάθαρες αξιόπιστες απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως τι ακριβώς είναι «φάντασμα» και τι «δαίμονας», αλλά θα μπορείς τουλάχιστον να διακρίνεις τη διαφορά ανάμεσα σ’ ένα παραδοσιακό «ίνκουμπους» κι ένα «σούκουμπους» - και, πίστεψέ με, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, κάτι τέτοιο μπορεί να κάνει...τεράστια διαφορά!…

Πάρε για παράδειγμα την διάσημη ποπ σταρ, Ke$ha, που ισχυρίζεται πως είχε κάποιες ιδιαίτερα...στενές επαφές με ένα «φάντασμα». Εάν είχε μελετήσει τη σχετική βιβλιογραφία που υπάρχει ακόμα κι από τον Μεσαίωνα (και όχι, δεν εννοώ, πως το «ίνκουμπους» της παράδοσης είναι κάποια μορφή ασθένειας -αν και κάποιοι έχουν εφεύρει μια άλλη λέξη στην προσπάθειά τους να καταδείξουν αυτήν την ερωτική έλξη ως σύνδρομο), θα ήξερε ασφαλώς πως, εξαιτίας της ιδιαίτερης φύσης των εμπειριών της, ο ένοχος θα έπρεπε μάλλον να χαρακτηριστεί ως «ίνκουμπους», παρά ως κάποιο απλό και συνηθισμένο «φάντασμα». Και εννοείται πως δεν είναι η μοναδική σταρ που έχει παραδεχτεί δημόσια πως έχει ζήσει τέτοιες εμπειρίες (-χμμμ, αναρωτιέμαι αν υπάρχει καμιά γνωστή  ανάλογη περίπτωση κι απ' την Ελλάδα...) 

Η μελέτη λοιπόν είναι πάντα χρήσιμη, ιδιαίτερα μάλιστα αν, όπως συμβαίνει και με την Ke$ha, έχεις καλούς λόγους να πιστεύεις πως μέσα στο ίδιο το σπίτι σου τριγυρνά κάποιος τύπος «φαντάσματος» και σε στοιχειώνει. Αν πράγματι αντιμετωπίζεις κάποιο σοβαρό πρόβλημα στο σπίτι (όπως για παράδειγμα, τα εσώρουχά σου να επιμένουν ως δια μαγείας να εξαφανίζονται), και αυτό είναι που σ' έχει κάνει αποφασισμένο να υποστείς όλο αυτό το κήρυγμα μέχρι να γίνεις «κυνηγός φαντασμάτων», κι όχι κάποια υπερβολική επιρροή από ταινίες όπως το Paranormal Activity, τότε μπορείς, για την ώρα τουλάχιστον, να αφήσεις την υπόλοιπη εκπαίδευση, να στήσεις γρήγορα στον χώρο που κατοικείς ένα σύστημα με κάμερες παρακολούθησης, και ν’ αρχίσεις να καταγράφεις τι συμβαίνει στο σπίτι ενώ κοιμάσαι ή απουσιάζεις... Η ενημέρωση των υπολοίπων μελών της οικογένειας για το ακριβές σχέδιό σου είναι βέβαια επιθυμητή, κι ίσως ακόμα σε γλιτώσει από άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις.

Αλλά τις περισσότερες φορές, νομίζω πως δεν θα είναι το δικό σου σπίτι που θα θελήσεις να ερευνήσεις, οπότε μάλλον είναι ώρα να αρχίσουμε να εστιάζουμε στο επόμενο πράγμα που σίγουρα θα χρειαστείς, που φυσικά είναι ένας «στοιχειωμένος» χώρος.

Έλα, παραδέξου το. Κι οι δύο ξέρουμε, πως από τις πρώτες ιδέες που σου έρχονται στο νου είναι αυτή ενός νεκροταφείου... Σύμφωνοι, τα νεκροταφεία αποτελούν «ταμπού», είναι οι τόποι ανάπαυσης των νεκρών και τα ησυχαστήρια των ψυχών που δεν επιτρέπεται να ενοχληθούν, και υπάρχει κάποια λογική στο να θεωρούνται παραδοσιακά ως μέρη «στοιχειωμένα» αφού, αν και σπάνια πεθαίνει κανείς μέσα σ’ αυτά, εντούτοις συγκεντρώνουν μια πολύ μεγάλη ποσότητα αρνητικής ενέργειας από τα έντονα συναισθήματα λύπης και θλίψης των συγγενών που επισκέπτονται για να θρηνήσουν τους νεκρούς. Συνήθως... Αν επιλέξεις να ερευνήσεις ένα νεκροταφείο θα πρέπει να γνωρίζεις πως οι αναστεναγμοί και τα μουγκρητά που ακούγονται πίσω από κάποιον τάφο δεν προέρχονται απαραίτητα από κάποιο φάντασμα...

Αλλά στα νεκροταφεία υπάρχει επίσης και ο κίνδυνος να πάρεις την τρομάρα της ζωής σου, αν ξαφνικά βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιο «πτώμα» που αποφάσισε να σηκωθεί και να βγει απ' τον τάφο , ή ακόμα και στην περίπτωση που κάποιος έβαλε σκοπό να σκαρώσει μια κακόγουστη φάρσα σ' εσένα και τους φίλους σου (-για να μη μιλήσουμε δηλαδή για το ενδεχόμενο να πιάσει καμιά βροχή και ξαφνικά να βρεθείς να ζεις τραγελαφικές καταστάσεις, από εκείνες που σε κάθε δυνατή μπόρα έχουμε συνηθίσει να συμβαίνουν εδώ...)

Ένα άλλο μέρος που θα 'ρχόταν εύκολα στο νου ακούγωντας τη λέξη «στοιχειωμένο», ειδικά αν ζούσες στην Αμερική, θα ήταν σίγουρα εκείνο το διάσημο σπίτι στο οποίο διαδραμματίστηκε η αληθινή ιστορία που μεταφέρθηκε στην ταινία τρόμου που είδες πρόσφατα στο σινεμά. Η αλήθεια είναι πως μερικά τέτοια σπίτια που έχουν αποκτήσει μεγάλη φήμη λόγω του Χόλιγουντ, ίσως παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον (συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων όπου στην πραγματικότητα τίποτα τόσο τραγικό δεν έχει συμβεί...ακόμα), ωστόσο, αυτή η ιδέα ίσως τελικά να μην είναι τόσο καλή...  Πρώτον γιατί τέτοια σπίτια συνήθως ανήκουν πλέον σε νέους ιδιοκτήτες, που τους απασχολούν πολύ περισσότερο οι καταπατητές της ιδιοκτησίας τους, από το να κάθονται να δίνουν σημασία στα τοπικά στοιχειώματα. Και δεύτερον γιατί, ειδικά εάν η ταινία αυτή υπήρξε μεγάλη εμπορική επιτυχία, εκατοντάδες ή χιλιάδες άλλοι φιλόδοξοι «κυνηγοί φαντασμάτων» είχαν την ίδια ιδέα πριν από σένα, και έχοντας ήδη ταξιδέψει από τα πιο απίθανα μέρη της γης για να πραγματοποιήσουν μια τέτοια επίσκεψη, έχουν ήδη εξωθήσει τους τωρινούς ιδιοκτήτες στα όριά τους. Έτσι κι αλλιώς, θα μου πεις, αργά ή γρήγορα, θα τους έδιωχναν τα τοπικά στοιχειώματα. Ναι, μερικά σπίτια  πράγματι δεν είναι φτιαγμένα για να φιλοξενούν μια οικόγενεια για πολύ καιρό... 

 

Το οποίο μας οδηγεί στην επόμενη πηγή πιθανών «στοιχειωμένων» σπιτιών, που είναι οι μικρές αγγελίες... Λοιπόν, όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, παρακολουθώντας την κτηματαγορά μπορεί κανείς να εντοπίσει μια μεγάλη γκάμα σπιτιών, που κυμαίνονται από...«ελαφρώς στοιχειωμένα», μέχρι «στοιχειωμένους» φάρους, ή ακόμα και ολόκληρα κάστρα που βρίθουν από φαντάσματα – μερικές φορές μάλιστα και διάσημα πνεύματα, όπως του Βλαντ Τέπες (πώς αλλιώς να εξηγηθεί που τόσα χρόνια δεν έχει βρεθεί ακόμα αγοραστής;), ή του Φρεντερίκ Σοπέν -για την τελευταία έπαυλη θα πρέπει μάλλον να βιαστείς, γιατί αν το μάθει η Ke$ha, τη βλέπω να μετακομίζει εκεί... Αν είσαι τυχερός, μπορεί το πακέτο να περιλαμβάνει ακόμα και "φασματική άμαξα" με άλογα. Εάν είσαι Έλληνας Κροίσος, μπορείς να διεκδικήσεις ακόμα και ολόκληρο "στοιχειωμένο" νησί! Αλλά μη νομίζεις πως θα πρέπει οπωσδήποτε να ταξιδέψεις τόσο μακριά. Ακόμα και η λίστα του ΤΑΙΠΕΔ περιλαμβάνει κάμποσα επώνυμα κτίσματα που έχουν τέτοια φήμη... 

Το πρόβλημα με αυτό είναι πως αν δεν διαθέτεις έναν φουσκωμένο τραπεζικό λογαριασμό στην Ελβετία (κι ενδεχομένως, να βρίσκεσαι κάπου μέσα στη λίστα Λαγκάρντ), ή ο ιδιοκτήτης να είναι τόσο τρομοκρατημένος που να βρεις το σπίτι σε πραγματικά καλή ευκαιρία, τότε καλό θα είναι να προσεγγίσεις τον μεσίτη με διπλωματία... Επιμένοντας για παράδειγμα να σου δείξει το σπίτι μετά τα μεσάνυχτα και παρουσιαζόμενος στο ραντεβού μ' έναν σάκο γεμάτο από μυστήρια γκατζετάκια, μάλλον δεν θα βοηθούσε πολύ στην προβολή μιας εικόνας σοβαρού πιθανού αγοραστή... Στην περίπτωση αυτή, (υποθέτοντας βέβαια πως ο μεσίτης δεν είναι κάποιος που είχε ακόμα εξυπνότερη ιδέα για να αποκτήσει ελεύθερη πρόσβαση σε "στοιχειωμένα" σπίτια, ή απλά, ο...Φιλ Ντάνφυ,) είναι πιθανότερο να καταλήξεις διωγμένος «κλωτσηδόν», ή στην καλύτερη περίπτωση, να ενημερωθείς ευγενικά πως θα χρειαστεί να μπεις σε σειρά προτεραιότητας και να περιμένεις μέχρι τη στιγμή που οι ιδιοκτήτες θα αποδεχτούν ότι το σπίτι τους με μια τέτοια φήμη δεν θα είναι πολύ εύκολο να πουληθεί (εκτός βέβαια αν βρουν κάποιον που θέλει να το μετατρέψει σε πανσιόν), και αποφασίσουν να το προσφέρουν οι ίδιοι για ενοικίαση με τη βραδιά, σε όλους εκείνους τους τύπους που είχαν την ίδια ιδέα μ’ εσένα...

Στην πραγματικότητα δεν είναι μόνο οι κτηματομεσίτες κι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών που θα πρέπει να προσέξεις... Σε περίπτωση που ο χώρος που έχεις βάλει στόχο να ερευνήσεις βρίσκεται κοντά σε κατοικημένα σπίτια, θα πρέπει να προσπαθήσεις όσο είναι δυνατό, να μην ενοχλήσεις τους γείτονες. Εάν νιώσουν να διαταράσσεται η ησυχία τους, στην καλύτερη περίπτωση θα καλέσουν την αστυνομία και μάλλον θα καταλήξεις στο τμήμα με χειροπέδες ως πιθανός «διαρρήκτης» μέχρι να επιβεβαιωθούν οι ισχυρισμοί σου (-θυμάμαι τώρα και την περιπέτεια που είχαν κάποιοι φίλοι μου από την ομάδα Ιδιωτικά Σύμπαντα, προσπαθώντας να ερευνήσουν το θρυλικό σπίτι του Τσίλερ, στην Ακαδημίας 58α) Στη χειρότερη, μπορεί απλά να δεχτείς...πυροβολισμούς, ειδικά μάλιστα αν ζεις στην Αμερική, όπου σε κάθε σπίτι υπάρχουν όπλα, και η σκληροπυρηνική γειτόνισσα είναι ήδη εκνευρισμένη από τις προηγούμενες ομάδες που πέρασαν νωρίτερα από κει...

Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που τα παλιά ξενοδοχεία και νοσοκομεία ή σανατόρια που παραμένουν ερειπωμένα στην εξοχή (έστω κι αν και πάλι δεν αποτελούν απαραίτητα τους καλύτερους στόχους, ειδικά εφόσον προϋποθέτουν καταπάτηση) γενικά είναι οι χώροι που προτιμούνται -εκτός από τους καλλιτέχνες γκράφιτι, τους ρακοσυλλέκτες, τους έμπορους και χρήστες ναρκωτικών ουσιών, και τους επίδοξους βομβιστές- από τις περισσότερες ομάδες «κυνηγών φαντασμάτων». Δε χρειάζεται βέβαια να πούμε πως είναι απαραίτητο να έχει ξεκαθαριστεί εξαρχής σ' όλα τα μέλη της ομάδας με ποιόν ακριβώς από αυτούς τους ρόλους πραγματοποιείται η επίσκεψη στον χώρο... Και με την ευκαιρία, μιλώντας για «ομάδα», εννοούμε ένα γκρουπ 3, 4, 5 ατόμων, ή έστω, δύο γκρουπ των 3-4, αλλά ποτέ, σε καμία περίπτωση...200 ατόμων(!) Κάτι που μου θυμίζει, όπως και με τα ιδιωτικά πάρτυ, δεν πρέπει να ανακοινώνεις την έρευνα που σκοπεύετε να πραγματοποιήσετε σε κάποιον χώρο στο facebook, ως δημόσιο γεγονός. Θα μαζευτούν τόσα άτομα που αποκλείεται να γίνει έρευνα. Άλλωστε καλό είναι τα άτομα μιας ομάδας να γνωρίζονται εκ των προτέρων μεταξύ τους.

Αλλά και πάλι, θα μου πεις, πώς διαλέγει κανείς μέλη για μια τέτοια ομάδα;... 

Καταρχήν, ξέρουμε πως η εμφάνιση μπορεί να εξαπατά, απ' την άλλη όμως αυτό δε συμβαίνει συχνά. Όταν τα περισσότερα μέλη της ομάδας μοιάζουν σαν..., ερμ..., ας πούμε, να μην εμπνέουν εύκολα εμπιστοσύνη, τότε το ρίσκο του να πάει κάτι στραβά είναι αρκετά μεγάλο. Τώρα, αν για κάποιον άγνωστο λόγο, καταλήξεις να είσαι μέσα σ' ένα τέτοιο γκρουπ, τουλάχιστον φρόντισε να εξασφαλίσεις ότι δε θα κουβαλήσουν μαζί απαγορευμένες ουσίες, αναπτήρες, σπίρτα, ή μεγενθυτικούς φακούς...

΄Ισως τελικά ο ασφαλέστερος τρόπος, τις πρώτες φορές τουλάχιστον, να είναι η συμμετοχή σε ένα από τα κλασικά «κυνήγια φαντασμάτων», που διοργανώνονται από επαγγελματικές ομάδες σε διάφορα ατμοσφαιρικά μέρη τα οποία νοικιάζουν για μια νύχτα. Βέβαια, στην Ελλάδα (αν και κατά περιόδους έχω κάνει κάποιες συζητήσεις), για την ώρα δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική για κάτι ανάλογο, στο εξωτερικό όμως, όπως για παράδειγμα στην Βρετανία, οι ομάδες αυτές αυξάνονται συνεχώς. Υπάρχει βέβαια και το κόστος συμμετοχής, και τα άτομα που μαζεύονται για κάθε τέτοια εξόρμηση είναι μάλλον αρκετά περισσότερα απ' ό,τι θα 'πρεπε, αλλά τουλάχιστον δεν θα χρειαστεί ν' ανησυχείς για τους κανόνες, αφού θα βρίσκεσαι υπό την επιτήρηση των έμπειρων συνοδών... Αν πάντως καταφέρεις και βρεθείς σε ένα τέτοιο γεγονός, καλού-κακού, μη βιαστείς να φύγεις στο τέλος, ειδικά αν κατά τη διάρκεια όλης της έρευνας άκουγες κτύπους και άλλους παράξενους ήχους από τη σοφίτα.

Όμως, εντάξει, για να μη σε βασανίζω άλλο, ας πούμε πως τελικά κατέληξες στο κατάλληλο μέρος.  Παρόλο που οι περισσότερες τεχνικές προσέγγισης μιας τέτοιας έρευνας που έχεις δει στις τηλεοπτικές σειρές είναι μάλλον αμφίβολης αποτελεσματικότητας (κάτι που άλλωστε νομίζω πως έχεις αρχίσει να υποψιάζεσαι κι από την έλλειψη των αξιόπιστων στοιχείων που συγκεντρώνονται στο τέλος), μπορείς ελεύθερα να πειραματιστείς με όλ' αυτά όσο θέλεις... Αν δεν έχεις ενδοιασμούς στη σκέψη πως μπορεί να φαίνεσαι γελοίος απευθύνοντας ερωτήσεις σ' ένα άδειο κενό (μπορείς πάντως να δικαιολογηθείς στα κακόβουλα πειραχτήρια, λέγοντας πως η ίδια σχεδόν πρακτική και σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα εφαρμόζεται κι από τους επιστήμονες που στέλνουν μηνύματα στο διάστημα ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα φτάσουν σε κάποιον εξωγήινο πολιτισμό), μπορείς να ρωτήσεις για όλα όσα θέλεις να μάθεις, προς την πλευρά που νομίζεις πως ίσως κάποιος ακούει. Φρόντισε μόνο οι ερωτήσεις σου να είναι απλές, και οι οδηγίες που δίνεις να μην...μπερδεύουν τα «πνεύματα», όχι σαν εκείνο το διάσημο μοντέλο-σταρ των Βρετανικών media, που κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας έρευνας, προσπαθώντας να ανοίξει τη γέφυρα επικοινωνίας με το "υπερπέραν", ζητούσε από τα πνεύματα να εκδηλωθούν χτυπώντας μια φορά στον τοίχο για "ναι", και... μια για "όχι"... (Σημείωση: σε περίπτωση που κατά το playback δεν ακούσεις κάποια αλλόκοτη απάντηση, δεν υπάρχει λόγος ν' απογοητευτείς, αφού μπορείς ακόμα να χρησιμοποιήσεις την ηχογράφησή σου για να φτιάξεις ένα...τραγούδι!)

Ας προχωρήσουμε όμως στα υπόλοιπα πράγματα που θα είναι χρήσιμα (ή ίσως και όχι) στην έρευνά σου. Ένα όργανο που έχει καθιερωθεί να χρησιμοποιείται στο «κυνήγι φαντασμάτων» είναι ο μετρητής EMF, που ανιχνεύει και μετράει το Ηλεκτρο-Μαγνητικό Πεδίο, σε κάποιο σημείο. Υπάρχουν διάφοροι τύποι τέτοιων μετρητών, αλλά συνήθως αρκεί μια σχετικά φτηνή συσκευή σε μέγεθος τσέπης, που είναι αρκετά απλή στη χρήση. Ο ερευνητής απλά βαδίζει στον χώρο προτείνοντας τη συσκευή εμπρός, όπως περίπου θα κρατούσε έναν μετρητή ραδιενέργειας (σίγουρα τους θυμάσαι, σ' εκείνες τις παλιές ταινίες καταστροφής ή επιστημονικής φαντασίας την εποχή του ψυχρού πολέμου), προσδοκώντας το μαγικό "μπιπ", ή (ανάλογα με το μοντέλο), το αναβόσβημα των μικρών φωτεινών led, που ίσως σηματοδοτούν μια «παραφυσική» εκδήλωση. Αν και πρέπει να ομολογήσω πως τέτοιες συσκευές έχω χρησιμοποιήσει αρκετά συχνά κι ο ίδιος (και εξακολουθώ να χρησιμοποιώ), θα πρέπει να διευκρινίσουμε πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας λόγος που να πρέπει μας κάνει να πιστεύουμε πως το μηχάνημα ανιχνεύει...φαντάσματα. Στην καλύτερη περίπτωση, όταν η παρεμβολή άλλων συσκευών (όπως π.χ. του κινητού τηλεφώνου) ή των καλωδίων ρεύματος, που αποτελούν συνήθεις πηγές, αποκλειστεί με βεβαιότητα και ο μετρητής εξακολουθεί να καταγράφει παράξενες μεταβολές στο πεδίο, τότε αυτό θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για λεπτομερέστερη εξέταση του συγκεκριμένου σημείου. Πρακτικά όμως, εάν η πηγή δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί (αν για παράδειγμα, την ίδια στιγμή καταγραφεί κάποια παράξενη μορφή στις κάμερες), τότε πολύ δύσκολα θα μπορεί να σταθεί ως απόδειξη για την παρουσία «φαντασμάτων».

Είναι πολύ σημαντικό αυτό να γίνει κατανοητό, γιατί φαίνεται πως μέσα από τη σύγχρονη κουλτούρα που  συνοδεύει το «κυνήγι φαντασμάτων», η λανθασμένη αυτή εντύπωση πως οι μετρητές EMF μπορούν να μετρούν...«φαντάσματα» είναι πολύ διαδεδομένη, και μερικές φορές αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κάποια... πολύ παράξενα συμπεράσματα!

Λοιπόν, αν και τρόποι για την επικοινωνία με τα «φαντάσματα» που κατοικούν «στοιχειωμένους»... γυναικείους κόλπους υποθέτω πως υπάρχουν, όπως για παράδειγμα, με το γνωστό επιτραπέζιο παιχνίδι ερωταπαντήσεων με τον πίνακα "ouija" (του οποίου την ιστορία αξίζει κανείς να διαβάσει εδώ), ή ίσως ακόμα και πειραματιζόμενος με EVP ('Electronic Voice Phenomena', δηλ. «Ηλεκτρονικά Φωνητικά Φαινόμενα»), θα πρότεινα να γίνει καταρχήν μια προσεκτική προσπάθεια να αποκλειστούν όλες οι εναλλακτικές λογικότερες εξηγήσεις, προτού φτάσει κανείς να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου ειδικευμένου εξορκιστή.

Απ' την άλλη βέβαια, αν κάποιο «μωρό - φάντασμα» (ή καλύτερα, «κάμβιον», όπως φυσικά θα γνώριζε όποιος είχε κάνει την απαραίτητη μελέτη πως είναι παραδοσιακά γνωστά τα μωρά που συλλαμβάνονται από ερωτικές περιπτύξεις με «ίνκουμπους») πράγματι ζει μέσα στην κοιλιά της συμπαθούς τραγουδίαστριας, τότε ίσως να ήταν λογικό κάπου-κάπου να νιώθει την ανάγκη να τεντώνει τα χέρια του, και... καθότι από μουσική οικογένεια, να παίζει πιάνο χρησιμοποιώντας (ναι, σωστά το μάντεψες!) τα... στοιχειωμένα στήθη της Ke$ha! :)

Λοιπόν, φτάνει με τα χαμόγελα, επιστροφή στις δικές μας τεχνικές και τα εργαλεία... Όπως είπαμε ήδη, τα «Ηλεκτρονικά Φωνητικά Φαινόμενα», θεωρείται από κάποιους ερευνητές πως μεταφέρουν μηνύματα (όχι...«μνήματα») απ' την «Άλλη Πλευρά». Παρόλο που έχουν υπάρξει μελέτες που δείχνουν πως τέτοια φαινόμενα μπορεί να παρουσιάζονται και σε ελεγχόμενο περιβάλλον, δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν ως παραδείγματα επικοινωνίας με τους νεκρούς, γιατί: α) δεν υπάρχει καμία απόδειξη πως μια τέτοια επικοινωνία είναι δυνατή, και β) κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για την ακριβή προέλευση αυτών των φωνών. Έρχονται από τον κόσμο των πνευμάτων;... Από κάποιο «Παράλληλο Σύμπαν», ίσως; Ή να πρόκειται απλά για τυχαία ραδιοκύματα που συλλαμβάνονται από το εκάστοτε μέσο εγγραφής;  

Είναι δύσκολο να δοθεί μια σίγουρη απάντηση, και γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να διαχειριστεί κανείς την έννοια των evp, όταν στην πράξη, τις περισσότερες φορές, ο καθένας ακούει ότι τον βολεύει, προσπαθώντας να βγάλει νόημα από αυτό που συχνά δεν είναι τίποτα περισσότερο από παράσιτα, συνηθισμένοι ήχοι που προκαλούνται από την κίνηση και την ανάσα των ερευνητών, που με τα ευαίσθητα μικρόφωνα αλλοιώνονται, ή ακόμα και πραγματικές μακρινές φωνές, που λόγω της ενίσχυσής τους, γίνονται αντιληπτές μόνο κατά την αναπαραγωγή. (Για παράδειγμα, αν όπως είπαμε νωρίτερα, πειραματιζόταν κανείς με αυτή τη μέθοδο διερευνώντας το στοιχειωμένο χοτ σποτ της Ke$ha, κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής θα περίμενε υποσυνείδητα ν' ακούσει κάποια ατάκα που να βγάζει νόημα, όπως...)

Ανάλογες μικροσυσκευές που προσπαθούν να πετύχουν επικοινωνία δια μέσου του ήχου υπάρχουν πολλές, (για παράδειγμα το spirit box), που επίσης δεν θεωρούνται αξιόπιστες για αυτό που στα σχετικά τηλεοπτικά σόου τα διαφημίζουν. 

Φυσικά το ηχητικό υλικό μπορεί κάποιες φορές πραγματικά να μας δώσει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Αλλά αν δοκιμάσεις να κάνεις κάποια ηχογράφηση στο υπόγειο ενός σπιτιού, από εκείνα που βρήκες μετά από τόσο πολύ κόπο, επιβεβαίωσε τουλάχιστον ότι ο γείτονας από το διπλανό διαμέρισμα δεν θα βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία τρόμου του Mario Bava, την ώρα που θα ηχογραφείς, γιατί αλλιώς μπορεί και να σου μπει η ιδέα πως κατέγραψες κι εσύ τις Φωνές της Κόλασης.

Προσωπικά, αν και έχω καταγράψει ηχητικά ντοκουμέντα που έχουν ενδιαφέρον, γενικά βρίσκω τις φωτογραφικές μηχανές περισσότερο αποτελεσματικές, αν και με την εξέλιξη της τεχνολογίας, ακόμα κι αν καταφέρεις να συλλάβεις τις αποδείξεις που είναι ο στόχος της έρευνάς σου, θα είναι δύσκολο να πείσεις τον κόσμο πως οι φωτογραφίες δεν έχουν υποστεί επεξεργασία με κάποιο πρόγραμμα τύπου photo-shop. Παρόλα αυτά, πιστεύω πως αξίζει να δοκιμάσεις, εφόσον στο «χόμπι» σου αυτό σε σπρώχνει μια εσωτερική ορμή, κι όχι κάποια ανάγκη να πεις στους άλλους πως είσαι ένας «κυνηγός φαντασμάτων» -και με την ευκαιρία, νομίζω πως ένας τίτλος όπως «ερευνητής παράξενων φαινομένων», μάλλον θα ταίριαζε περισσότερο.
Στις έρευνές μου, χρησιμοποιώ 3-4 διαφορετικές μηχανές, που διαβάζουν διαφορετικές περιοχές του οπτικού φάσματος, προσπαθώντας έτσι να επεκτείνω το εύρος της περιοχής που εξ-ερευνώ, και πέρα από το μικρό μέρος του φάσματος που μπορεί να αναγνωρίσει το ανθρώπινο μάτι. Και στο τέλος κάθε φορά έχω να ψάξω σχολαστικά μερικές εκατοντάδες φωτογραφίες. Κάποιες απ' αυτές ίσως απλά έχουν κάποια μικρή καλλιτεχνική αξία, αλλά σημαντική για μένα. Έτσι νομίζω πως αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον και ομορφιά η έρευνα, δεν είναι μια ψυχρή αναζήτηση «στοιχείων». Αλλά κάπου κάπου εμφανίζονται και φωτογραφίες που ξαφνιάζουν με αυτό που έχει αποτυπωθεί. Αν είσαι τυχερός μπορεί να καταφέρεις να συλλάβεις κάποιες τέτοιες «φωτογραφικές ανωμαλίες». Ίσως καταφέρεις να φωτογραφήσεις ένα μυστηριώδες πρόσωπο, κάποιες φιγούρες, ίσως ακόμα και μια πλήρη φασματική μορφή... Αν είσαι απίστευτα άτυχος, το άτομο που ο φακός σου κατάφερε να συλλάβει, θα έχει αποτυπωθεί στην ίδια πόζα και σε κάποια καρτ-ποστάλ έναν αιώνα πριν...

Αρκετά όμως είπαμε για αρχή. Νομίζω πως για τα δεδομένα ενός σύντομου και συνοπτικού οδηγού, καλύψαμε πολλές από τις πτυχές του θέματος, και πάντως είπαμε αυτά που χρειάζεσαι για να μπορείς να μπεις στην ιδέα...

Να θυμάσαι, και αφήνοντας για λίγο στην άκρη το χιούμορ, πως υπάρχουν πραγματικά κάποιοι πολύ σοβαροί κίνδυνοι εκεί έξω, όπως η έκθεση στον Αμίαντο, ή και άλλα υλικά που μπορεί να προκαλέσουν λοιμώξεις του αναπνευστικού χωρίς καν να το αντιληφθείς τη στιγμή που θα εισπνέεις τα αόρατα (σχεδόν «φασματικάι») μικροσωματίδια. Ενώ πάντα θα ελλοχεύει κι ο κίδνυνος κάποιου τραγικού ατυχήματος που μπορεί να συμβεί οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή, όταν δεν έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας.

Χαρούμενο κυνήγι! (-Καλή έρευνα!)

A survival guide to ghost hunting

(Ή. διαβάστε στην επόμενη ανάρτηση, την Ελληνική εκδοχή)

So, you’ve seen enough episodes of paranormal reality TV-shows, you are intrigued by the atmosphere of mystery and suspense and wish to taste the feeling in a real life adventure, you believe you have what it takes, and so you want to be a ghost-hunter! Well, it’s always good to see brave people out there that don't get pale at the very thought of encountering 'ghosts' (-besides, even if things get too tense, nobody will criticize you for letting out a scream and get a bit jumpy in front of the camera, as you've seen even experienced investigators do in the TV shows that got you hooked); and after all, it seems so hard these days to find a descent hobby that will physically draw you away from your pc screen (-if you are a computer game addict however, maybe it wouldn’t be such a bad idea to begin with a simulation training through Jonathan Boakes’ The Lost Crown). No, really, that's all very fine, but to go out for an actual field investigation may not be as small a step as it may look, it may take just a little more than buying yourself a 'ghost-hunting kit' and enter that creepy old building in your neighborhood that every one calls 'haunted'; or, this at least I hope that you may come to realize after you have finished reading the following guidelines that are presented along with some real-life examples, like little lessons that should better be taught beforehand, so as to save from a situation that can be quite embarrassing, if not dangerous...

To begin with, you need to have the proper theoretical background. Belief in ‘spirits’, ‘demons’ and other mysterious inhabitants of the unseen world has been around since ancient times and there’s a vast relevant literature accumulated over this time. So, if you want to investigate these or other aspects of the paranormal, you better start reading a-s-a-p. You won’t really find any definite answers to exactly what a ‘ghost’ or a ‘demon’ is, but you will be able to tell the difference between an 'incubus' and a 'succubus' –and believe you me, in certain circumstances, this could make a hell of a difference!...
Take pop star, Ke$ha, for instance, who claims to have had some particularly...close encounters with a 'ghost'. Had she studied the relevant literature that has been available since medieval times (and, no, I'm not really implying that 'incubus' is some sore of disease, even though some people have made up another word in an effort to define this sexual attraction as a syndrom), she would most certainly know that on account of the specific nature of her experiences, the culprit is more likely to have been an 'incubus' rather than a plain and ordinary 'ghost'. (-and she's not even the only celebrity that claims to have had such experiences)...

Studying is particularly useful, especially if like Ke$ha, you have good reasons to believe that a 'ghost' is haunting your own home. If you are facing a serious domestic issue (like for example, your underwear keep going missing) and this is what had made you wanna go through all the trouble and become a 'ghost-hunter', and you're not just influenced by the Paranormal Activity series, then you may skip the rest training for now, and start setting up cameras at home, and begin recording what happens during your sleep, or when you you're not present. Letting the other members of the family know exactly what you plan to do is generally advisable and may prevent you from other unpleasant surprises, too...

But most of the times it won't be your own house that you want to investigate, so it's time we begin to focus on the next thing you will certainly need, which of course is finding a potentially ‘haunted’ location.

Be honest. We both know that the first place to have crossed your mind was a cemetery. Granted, cemeteries are a taboo, the resting parks of souls that should not be disturbed, and it does make some sense for them to be traditionally considered as 'haunted' places, since, even though hardly anyone has died in there, they do gather all that negative energy from the feelings of relatives visiting and mourning the dead. Well, most of the times, that is... If you chose to investigate a cemetery, you should be warned that the sighs and moans that you may hear from behind the graves may not always be coming from a ghost... In fact, should you hear such sounds you must approach with extreme care, if you don't want the next time that you will visit an adult website to discover that the face behind the bushes in the background of that exterior scene looks somehow familiar... 

Besides, in cemeteries there's always the risk of getting yourself a hell of a scare, should you happen to come face to face with a 'corpse' that had decided to wake up; or, if someone has decided to perform a nasty prank on you and your friends...

The second place that may easily come to your mind will probably be an infamous house in which the real story of the latest horror flick you have watched at the movies has actually taken place. Well, although some houses that have gained such a fame from the films could potentially be interesting (including a number of villas where nothing so dramatic has occured in real life...just yet), this may not be such a good idea after all... First of all, because such homes are now usually occupied by new owners who seem to be more concerned with people trespassing their property than dealing with their local haunts; and secondly, because, especially if the movie was a smashing hit, hundreds if not thousands of other ghost-hunter wannabes had the same idea before you and having pursued this, they have already driven the current owners near to their but limits. Well, eventually the local haunts would get to them anyway, and then they would probably decide to sell the place and leave. Sooner or later, they all do...

Which leads us to the next possible resource of haunted homes, that is, ...the classifieds! Believe it or not, in real estate ads, not only you will find plenty of locations with such a reputation (just imagine, at times realtors even have to make clear that a house offered for sale is not haunted), but you will actually get a variety of interesting places, ranging from houses that are...slightly haunted to historic mansions infested with malevolent spirits and spooky dolls and from 'haunted' lighthouses to whole castles said to be roaming with ghosts! And not only that, in some cases the local spooks have already been identified, so you get to choose your invisible roommate from a variety of 'spirits' from two century old soldiers to less friendly aliens - celebrities are also an option but they tend to haunt a rather large mansion, or chateau,, so they cost more  (-if you are interested in this one in particular, then you better act fast, since Ke$ha will probably want to move in, if she so happens to hear about it...) If you 're lucky, you may even get a 'phantom coach' with the horses at the same price. And if you 're attracted to the lore of vampires, well, you never know just which ghost you may discover still hanging around at the enchanted Castelul Bran in Transylvania (unluckily to be Vlad since it's doubtful that he had ever lived there, but it could be his grandfather), or even at the more modern castle, La Paloma.

The main problem with this is that unless you hold a very large account in a Swiss bank (in the event of which, why settle for just a house when you can go for a whole...island instead?), or the owner of the house is really-really scared and desperate to move out, offering a great bargain (in which case, you have to hurry, since other ghost-hunters will also be watching, ready to invest), then you better make sure to approach the real estate agent with care. Insisting to arrange your first appointment to see the house after midnight and showing up with a bag full of strange little gadgets, may not really help you impress him as a serious potential buyer. In which case, (always assuming that the real estate agent did not have an even wiser idea for gaining access to 'haunted' estates, or he simply is Phil Dunphy), you will most possibly end up either being kicked out, or politely advised that you will have to wait until the owners accept that with such a reputation their place is not going to sell easily (unless of course they find someone who is willing to have it converted to bed and breakfast) and decide to offer it for rent to all those persons that had the same idea that you had... If you're interested in something more permanent, and a long term rental, there's always gonna be an interesting castle showing up now and then in the market, so better keep your eyes open...

In fact, it's not just the real estate agents and the owners that you have to be extremely careful with. In case the 'haunted' place that you have finally spotted is located close to other inhabited houses, you must try as much as possible not to disturb the neighbors. Should they feel annoyed, at best, they will call the police and you may end up been handcuffed on suspicion of burglary. At worst, you may simply...be shot at, especially if the neighbor is already pissed from the previous ghost hunting team, and she's got a gun!

 

Perhaps this is why old hotels and hospitals that lay abandoned in the country, (even if they are still not always the best targets, especially when trespassing is involved), are generally the ultimate locations sought after -apart from scavengers, drug users and graffiti artists- by ghost-hunting teams. Needless to mention that it will be useful to have set things straight from the beginning and have made clear beforehand to all the members of your team in which of these roles you will be visiting the place... And by the way, by ghost-hunting 'team', we mean a group of 3, 4, 5 persons, maybe two groups of 3 or 4, but definitely not...two-freaking-hundred! Which reminds me, like with private parties, you should not announce your ghost hunting investigation as a facebook public event. The place will get so much crowded that there will not be any chance for a proper investigation. Besides, it’s good for the members of such teams to be well familiar with each other from prior to the investigation.

But then how do you choose your team mates? Well, to begin with, looks can be deceiving, but on the other hand, usually they are not…When most of the members of the team look like, ...well, let’s just say, not so easy to rely upon, then the risk of unlucky happenings is quite high. But if for some unknown reason you end up in such a group, well, at least make sure that they won’t carry with them forbidden substances, lighters, matches and magnifying lenses... 

Well, in the end, at least for the first few times, maybe the safest way is to simply participate in one of the classic ghost-hunting events being organized by professional teams at various atmospheric locations which they rent by the night. You will be charged a participation fee, of course, and it may get a little bit more crowded than it should, but at least you won't have to worry about the rules, since you will be acting under the supervision (-and I don't necessarily mean...infrared, or full spectrum) of experienced guides. Just don't be in a hurry to leave the moment the investigation is over, especially if you 've been noticing strange knocks and other suspicious noises coming from the attic all night...  

Ok, lets give you a break and assume that you have finally found the proper place. Although most of the standard approaching techniques that you have seen in reality shows are of questionable effect, you may go ahead and experiment with them as you wish. If you have no reservations of looking sort of ridiculous for addressing questions to empty space (well, in a way, you can always argue that a similar practice is followed on a larger scale with the signals that are being sent to Outer space in hope that aliens may eventually receive them), you may go ahead and ask whoever may be listening. But, you need to make sure that your questions will be simple and your directions will not confuse the 'spirits', unlike a certain well known luscious British supermodel who during such an investigation, while trying to establish a way of communication with the netherworld, called to the spirits asking them to manifest their presence by...'knocking once, for yes', and... 'once, for no'. (Note: If during playback, you don't hear any phantom answers, you should not get dissappointed, as you can still use your recording to make a...song!)

Moving on to the rest things that may (or may not) be useful in your investigation. A standard tool used in modern ghost-hunting, is the EMF meter, an organ detecting the Electro-Magnetic Field at a specific spot, usually an inexpensive pocket size gadget, which is quite simple in its use. The investigator simply walks around the area  holding the meter in a geiger counter fashion, as seen in cold war sci-fi films, looking forward to the magical alarming beep, or (depending on the model) the led blinking signal, that will possibly indicate the presence of something 'paranormal'. Although, I must confess regularly using such equipment in my own investigations, too, we have to make clear that there is absolutely no reason to believe that such an instrument can actually detect 'ghosts'. At best, when the interference of other equipment (such as mobile phones, etc), or power lines, which is usually the cause, is safely ruled out and the EMF meter still indicates a fluctuation in the electro-magnetic field, then this could be a reason for a further examination of the specific spot. But practically, unless the source can be identified (if for example at the same time you happen to capture with the cameras some sort of 'anomaly'), it can hardly be used as evidence of the presence of 'ghosts'.  

This is important to understand, because it seems that in the modern ghost-hunting culture, this misconception that EMF meters detect ghosts is widely spread, and sometimes this can lead to some... really weird conclusions...

Well, whereas there might be some ways to communicate with 'ghosts' that inhabit 'haunted' vaginas, like for example by playing the infamous game, ouija board (-a detailed history of which worth reading here), or by experimenting with EVP (which usually stands for 'Electronic Voice Phenomena', but in this case in particular, as dear friend Sophia has suggested, it could also mean 'Electronic Vagina Phenomena'...), it would be highly recommended to make sure to eliminate all other possible logical explanations first, before seeking the assistance of a specialized exorcist.
On the other hand, if a 'ghost baby' (a 'cambion', as anyone who had properly studied the relevant literature would know that a baby conceived by intercourse with an 'incubus' is called) does live inside the belly of the lovely pop star, then perhaps it could make sense for it every once in a while to have the need of stretching its hands, and being from a family of musicians, to play the piano through (what-else?) her...'haunted' boobs... Right :)

Ok, now, enough with smiling. Time to get back to our own instruments and techniques. As we have already mentioned, Electronic Voice Phenomena are thought by some investigators to be messages from the other side. Although there have been researches claiming that such phenomena can appear even in controlled environments, they can hardly be considered as examples of communication with the dead, because: a) there is no hard evidence that the 'spirits' of the dead can communicate with the living, b) no-one can really be certain of the recorded voices' origin. Do they come from the 'spirit-world'?... Some 'parallel' universe, perhaps? Or, are they simply random radio waves? 
This question is kind of hard to answer and what makes it even harder is the fact that during the review of such recordings usually everyone hears whatever suits him, trying to make some meaning (apophenia) out of what usually is only static, noises from the movement and breathing of the investigators, or even distant voices, un-noticed by the ear, but enhanced by the sensitive microphone... (For example, had you earlier decided to use this method to investigate Ke$ha's 'haunted' hot-spot, during the reviewing of the recording, you would subconsciously be expecting to hear some line that would actually make sense, like...)
Of course, audio recordings can still provide interesting data. Just make sure while you 're investigating the basement of the 'haunted' house you had so much sought for, that the next-door neighbor is not watching a classic Mario Bava horror film, or you may end up thinking that you have captured the real sounds of hell!

In general, I usually find cameras more useful, although with the evolution of technology, even if you do get the proof you may have been seeking, it will be hard to convince the world that your photographs have not been manipulated with programs like photo-shop. Still it may worth trying, particularly if you are interested in this 'hobby' in order to satisfy your own need, rather than to tell the others that you 're a 'ghost hunter' -and by the way, I think a term like 'investigator of paranormal phenomena' sounds much better... 
In my investigations, I use 3-4 different cameras, reading different areas of the spectrum, in order to extend the range that I'm able to investigate from the limited field that human eyes can perceive, and I usually end up with hundreds of photos to review. Some of the photos may have only a small artistic value, as I'm not trying to capture only 'clues', that would be rather boring, but also a part of the atmosphere, too. But some times the results are very surprising... If you are lucky, you may capture a 'face', some strange shape, perhaps even a 'full body' apparition. If you are really unlucky, the person in your picture may have been captured in a similar pose on a postcard, a century ago... 

So, as a brief guideline, I think we have covered most of the matters that should be enough for you to get the idea... Always remember, humor left aside, that there really are several serious dangers out there that can prove fatal, such as exposure to asbestos and other material that can cause a lung infection, which you probably wouldn't even realize at the time, or, simply the risk of a tragic accident that can happen anywhere at anytime, when the proper precautions have not been taken.   

Happy 'hunting'! (-Or, enjoy the investigation!...)